این جاندار عجیب شاید جد حشرات امروزی باشد! - مجله پیکوشو

به گزارش خبرنگاران، 508 میلیون سال پیش، هزاران موجود عجیب و غریب بلافاصله در اثر یک رانش ناگهانی زیر آب که در واقع شیل برگس را ایجاد کرد، کشته شدند و یک کپسول زمانی برای دانشمندان پدید آوردند تا نگاهی دقیق به دوره کامبرین میانی داشته باشند. در این دوره، آب اقیانوس ها گرم و سرشار از موجودات نو بود که یکی از آن ها رادیودنت ها است که از توانایی خود برای شنا و شکار طعمه استفاده می کرد.

این جاندار یک ویژگی بسیار منحصر بفردی داشت و آن این بود که جد مشترکی با بندسرانجام مدرن مانند حشرات، عنکبوتیان و سخت پوستان دارد و به همین علت آنالیز دقیق آن می تواند ما را به چگونگی تکامل این دسته از جانداران امروزی آشنا سازد. با این همه، علی رغم کشف فسیل های متعددی از این جاندار در شیل برگس، تا پیش از این هیچگونه فسیل کاملی از آن یافت نشد و تنها قطعات پراکنده ای از این جاندار کوچک در دسترس دانشمندان قرار داشت. همین امر تا به امروز سبب اختلافات علمی در خصوص نحوه تفسیر آن ها شده است.

اما سرانجام این اختلافات علمی سرانجام به سرانجام رسید و یک برنامه کاوش نو که دو دهه به طول انجامید، سرانجام توانست نمونه های کامل و شگفت انگیزی از این جاندار را در اختیار دیرینه شناسان قرار دهد. دانشمندان ذخیره ای از 268 نمونه از Stanleycaris hirpex را که بیش از دو دهه در مجموعه موزه سلطنتی انتاریو نگهداری می شد، تجزیه و تحلیل کردند و سپس آغاز به کنار هم قرار دادن تکه های فسیل برای ساخت یک جاندار کامل کردند. این در حالی بود که دیرینه شناسان پیروز به کشف چندین نمونه کاملا سالم از این جاندار نیز شدند که به محققان دید کاملی از طرح بدن آن ها ارائه داد.

دانشمندان می گویند؛ Stanleycaris کوچکترین رادیودونت شناخته شده است که طول بدن آن ها در رکورد های فسیلی بین 10 تا 83 میلی متر می باشد. شگفت انگیزتر این بود که 84 مورد این این فسیل ها آنچنان سالم حفظ شده بودند که برای اولین بار دانشمندان را قادر ساخت تا نگاهی از نزدیک به مغز این جاندارن داشته باشند. جوزف مویسیوک، نویسنده اصلی این مقاله و دکترای زیست شناسی تکاملی در دانشگاه تورنتو، گفت: ما حتی می توانیم جزئیات دقیقی مانند مراکز پردازش بصری که به چشم های بزرگ جانور متصل بود و بعلاوه آثاری از اعصاب وارد شده به زائده ها را تشخیص دهیم. وی بعلاوه اضافه نمود که جزئیات آنقدر واضح است که گویی به حیوانی نگاه می کنیم که دیروز مرده است.

به گفته دانشمندان فسیل ها دو بخش مغز را نشان دادند؛ یک پروتوسربروم (بخشی که به چشم های مرکب در بندسرانجام مدرن مرتبط است) و یک مغز دوم که در بندسرانجام، اعصاب را در شاخک ها کنترل می نماید. در Stanleycaris، این بخش ها به ترتیب به چشم ها و پنجه های جلویی متصل می شوند. دانشمندان معتقدند مغز فسیل شده Stanleycaris شواهدی برای تمایز اولیه بین بخش های سر و تنه در بندسرانجام ارائه می دهد. مویسیوک گفت: ما نتیجه می گیریم که سر و مغز دو قسمتی ریشه های عمیقی در اصل و نسب بندسرانجام دارد و تکامل آن احتمالاً قبل از مغز سه بخشی است که مشخصه همه اعضای زنده این گروه جانوری متنوع است.

ژان برنارد کارون، از دیگر نویسندگان این مقاله، گفت: حضور چشم سوم بزرگ در استانلیکاریس غیرمنتظره بود. این ویژگی که قبلاً در یک رادیودونت دیده نشده بود، ما را به ارزیابی مجدد سایر پانارتروپاد های کامبرین سوق داد. مویسیوک نیز گفت: این فسیل ها مانند سنگ روزتا که سرانجام به شکستن راز خط هیروگلیف مصر باستان منجر شد، می تواند به کشف راز ارتباط رادیودنت ها و سایر بندسرانجام فسیلی اولیه با همتایان خود در گروه های بازمانده یاری کند.این مقاله در نشریه معتبر Current Biology منتشر شده است.

منبع: sciencealert

ترجمه: مصطفی جرفی-خبرنگاران