قارچ های عفونی کنترل کننده جمعیت مورچه های دیوانه! راه جدیدی که دانشمندان را هیجان زده نموده - مجله پیکوشو

پاتوژن میکروسپوریدی Myrmecomorba nylanderiae وسیله ای ایمن، موثر و طبیعی برای مهار توسعه مورچه های دیوانه است. در بیانیه مطبوعاتی دانشگاه تگزاس در آستین، ادوارد لبرون، نویسنده اصلی یک مطالعه نو، نوشته که این پاتوژن قارچی پتانسیل زیادی برای محافظت از زیستگاه های حساس دارد.

این مورچه با نام علمی (Nylanderia fulva) که بومی آمریکای جنوبی است و بیش از دو دهه است که در استان های جنوبی ایالات متحده مثل تگزاس، می سی سی پی، فلوریدا و لوئیزیانا به طرز نگران نماینده ای پخش شده. مورچه ها برای جمعیت حشرات، عنکبوت ها، صدپا ها، سخت پوستان و حتی پستانداران یک خطر هستند.

مورچه ها با فراوری اسید در چشمان خرگوش ها، آنها کور می نمایند. آن ها یک تهدید زیست محیطی هستند، اما بعلاوه تهدیدی برای زیرساخت های انسانی هستند. مورچه های دیوانه به دلیل ازدحام و آسیب رساندن به واحد های تهویه مطبوع و سایر تجهیزات الکتریکی برای انسان ها هم مضر است.

حدود هشت سال پیش بود که لبرون LeBrun متوجه چیزی غیرعادی شد: تعداد زیادی از این مورچه کشف شد که شکم های بزرگ و متورم شده با چربی داشتند. با آنالیز بیشتر، او و همکارانش دلیل را اسپور های گروهی از پاتوژن های قارچی به نام میکروسپوریدین ها شناسایی کردند. این قارچ عفونی با استفاده از سلول های چربی مورچه ها، آن ها را به کارخانه های فراوری اسپور تبدیل می نماید.

منبع این پاتوژن مرموز هنوز معین نیست. مورچه ها ممکن است آن را از آمریکای جنوبی آورده باشند یا از سایر حشرات گرفته باشند.

در پی این کشف، یک پژوهش چند ساله برای آنالیز بیشتر انجام شد. از سال 2012 تا 2018، تیم تحقیقاتی به طور مکرر از 15 جمعیت محلی مورچه های دیوانه قهوه ای نمونه برداری کردند. اثرات M. nylanderiae بسیار چشمگیر بود و باعث کاهش 62٪ جمعیت مورچه ها می شد.

اندازه تاثیر این پاتوژن قارچی بسیار بیشتر از قارچ های دیگر بود. از آنجا که کاهش جمعیت عمدتا در طول زمستان رخ می داد، شاید کاهش زیاد جمعیت به این دلیل باشد که طول عمر جمعیت مورچه های کارگر آلوده آنقدر کاهش می یابد، که ذخایر غذایی مورچه ها، تهی می÷شود.

نکته مهم این است که آلودگی با این قارچ انحصارا مورچه های دیوانه قهوه ای رنگ را درگیر می نماید و به نظر نمی رسد که سایر مورچه ها یا بندپایان را تحت تأثیر قرار دهد. به همین خاطر است که لبرون و همکارانش امیدوارند از قارچ به عنوان یک عامل کنترل زیستی هدفمند استفاده نمایند.

منبع: gizmodo