داستان واقعی دوچرخه ای که داخل تنه یک درخت رشد نموده! - مجله پیکوشو

داستان خیالی این درخت دوچرخه

شاید اگر کمی در اینترنت در خصوص این دوچرخه که در جزیره واشون در واشنگتون دیده می گردد، جست و جو کنید، به یک داستان بربخورید که به این توضیح است:

در سال 1914 و در زمان جنگ جهانی اول، پسری که میخواست به جنگ برود، دوچرخه اش را به این درخت بسته و دیگر برنگشته است.

این داستان، بارها و بارها در اینترنت پخش شده است، افسانه فردی که به جنگ رفته، دوچرخه اش را جایی در جنگل رها نموده و هرگز بازنگشته است. پس پدر و مادر او، دوچرخه را به عنوان یادبودی در آنجا رها کردند تا برای همواره خاطره ای از او به جای بماند. اما این داستان حقیقت ندارد و دلایل زیادی هستند که آن را رد خواهند کرد.

اولین علت محکم و ساده یک مسئله تاریخی ساده است که در تیتر این داستان افسانه ای دیده می گردد: آمریکا از سال 1914 به جنگ جهانی اول وارد نشد بلکه از سال 1917 در این جنگ حضور یافت. آن ها بعلاوه هرگز پسربچه ها (مخصوصا یک پسر 10 ساله) را به جنگ نفرستاند.

علت بعدی این است که به نظر نمی رسد این دوچرخه مربوط به اوایل قرن 20 باشد. پس بیاییم کمی فراتر رفته و به داستان واقعی آن برسیم و حقیقتش را کشف کنیم.

داستان واقعی درخت دوچرخه

حالا که می خواهیم به داستان واقعی پشت پرده این دوچرخه عجیب و غریب پی ببریم، لازم نیست که به سال 1914 برگردیم. بلکه به نظر می رسد که داستان مربوط به دهه 1950 است. شاید بپرسید که این تاریخ از کجا نشأت می گیرد که آن هم ساده است. از ظاهر و نوع دوچرخه می توان دریافت که این دوچرخه از انواعی بوده که در دهه 1950 فراوری می شده است و در حقیقت طبق روزنامه سیتل تایمز، متعلق به کودک 8 ساله ای به نام دان پاز (Don Puz) بوده است.

دان پاز، معاون کلانتر بازنشسته، که در حال حاضر در کن ویک (شهری در استان واشنگتن) زندگی می نماید، داستان چگونگی به وجود آمدن این درخت دوچرخه را بازگو می نماید. او می گویند تنها دوچرخه ای که او سوار می شده حالا جایی ثابت مانده است. دون پاز در این جزیره بزرگ شد و تا سال 1992 در آنجا زندگی می کرد. او گفته است که پدرش در سال 1954 در یک آتش سوزی که در خانه اتفاق افتاده، جان خود را از دست داده است و از آن پس مادرش با 5 کودک تنها مانده است.

مردم جزیره دست در دست هم دادند و لوازم گوناگونی را به این خانواده اهدا کردند تا بتوانند زندگی عادی خود را از سر بگیرند.

در میان این لوازم هدیه شده، یک دوچرخه هم وجود داشت که به دان جوان داده شد. دان می گوید: من هیچوقت دوچرخه را دوست نداشتم، در واقع این یک سه چرخه بود که تنها دو چرخ داشت. این دوچرخه لاستیک های سفت و سختی و یک فرمان باریک داشت. پاز اضافه که کرد که به مرور زمان خانواده ما به طرف جایی رفت که شبیه به یک باتلاق بود. او و دوستانش عاشق بازی کردن در این منطقه و بازی با قورباغه ها وبدند. آن ها در حوضچه های گلی بازی می کردند و آنجا را بسیار دوست داشتنی می نامیدند. اما در اواسط دهه 1950، او فرامشوش می نماید که دوچرخه اش را از میان باتلاق ها بردارد و بعد از آن هم برای برداشتن آن رغبت نمی نماید و هرگز دوچرخه را از آنجا تکان نمی دهد.

سپس در سال 1995، زمانی که دان به جزیره می آید تا خواهرش را ببینید، خواهرش او را به جاذبه ای در جزیره می برد. با تماشا این درخت دوچره اولین حرفی که دان زده این است: این دوچرخه منه. دان می گوید که هنوز هم به این دوچرخه علاقه ای ندارد و فکر می نماید که دوچرخه هم او را دوست ندارد.

او اعتقاد دارد که دیگر صاحب این دوچرخه نیست زیرا آن را سال های پیش در این منطقه رها نموده است و می گویند که به نظر من حالا صاحب واقعی آن، درخت است.

در حال حاضر این درخت دوچرخه به یک جاذبه گردشگری واقعی تبدیل شده است و بعضی از جهانگرد ها حاضرند که برای تکه های کوچکی از آن، هزینه ای پرداخت نموده و به عنوان سوغاتی آن را به خانه برگردانند. مردم محلی کوشش می نمایند که آن را با جایگزین کردن تکه های دزدیده شده زنده نگه دارند اما واقعیت این است که این کار روز به روز سخت و سخت تر می گردد و نمی توان قطعه های مناسبی برای جایگزین کردن پیدا کرد.

البته این که دوچرخه چطور با درخت رشد نموده است کمی رازآلود به جای مانده است. الیزابت ون وکنبرگ (Elizabeth Van Volkenburgh) پرفسوری از دانشگاه زیست شناسی واشنگتن، می گوید: این دوچرخه برای درخت نوجوانی مثل این بسیار سنگین بوده است و احتمالا زمانی که درخت بیشتر رشد نموده، شخصی دوچرخه را از درخت آویزان نموده است.

یک سخنران از پارک ملی Trossachs National Park می گوید: این افرای بالغ (Acer pseudoplatanus) میراث فرهنگی و تاریخی قابل توجهی دارد که در سطح محلی، منطقه ای و ملی شناخته شده است. به هر حال این درخت دوچرخه با اینکه کمی از بین رفته، اما هنوز هم جزو جالب ترین اتفاق هایی است که در این جزیره افتاده و مردم را هنوز هم به خود جذب می نماید.

منبع: thevintagenews.com