پژوهشگران دانشگاه تبریز پیروز به ساخت متمرکزکننده های خورشیدی نورزا مبتنی بر نانو شدند - مجله پیکوشو

سهراب احمدی رئیس پژوهشکده فیزیک کاربردی و ستاره شناسی دانشگاه تبریز و مدیر تیم تحقیقاتی این پروژه امروز در این خصوص در گفت وگو با خبرنگار در تبریز با تاکید بر اینکه قابلیت تبدیل انرژی تابشی به جریان الکتریسیته در ساختارهای پروسکایت اولین بار در سال 2009 نشان داده شده است و از آن موقع سیل عظیمی از تحقیقات در راستای افزایش بازده آنها اجرا شده است، گفت: استفاده از ساختارهای پروسکایت هیبردی بعنوان رنگینه های نورزا اولین بار توسط محققان دانشگاه تبریز و در سال 2015 پیشنهاد شده و جهت افزایش بازده سلول های خورشیدی به صورت لایه نازک مورد استفاده نهاده شد.

به گفته دانشیار پژوهشکده فیزیک کاربردی و ستاره شناسی دانشگاه تبریز در ادامه تحقیقات این گروه، در ماه های اخیر اولین متمرکزکننده خورشیدی نورزا مبتنی بر ساختار پروسکایتی برومید سرب متیل آمونیوم در اندازه های قابل تعمیم به شیشه های ساختمانی معرفی شده است.

احمدی با بیان اینکه متمرکزکننده های خورشیدی نورزا تیغه های ساخته شده از جنس پلیمر و با ضخامت استاندارد شیشه های صنعتی هستند که نانو ساختارهای پروسکایت در داخل آن با غلظت و ابعاد خاص پخش شده اند، یادآور شد: در برخورد نور خورشید با این تیغه ها، طیف ماوراء بنفش نورتوسط رنگینه ها جذب شده و با رنگ سبز باز تابش می گردد.

عضو هیات علمی دانشگاه تبریز تاکید نمود: نور تابشی در داخل تیغه شیشه ای راهنمایی شده و بر روی سلول خورشیدی نهاده شده در لبه تیغه متمرکز می گردد.

به گفته وی این ساختارها قابلیت استفاده در شیشه ساختمان ها به صورت نیمه شفاف داشته و با متمرکز کردن نور منجر به افزایش بازده سلول خورشیدی و کاهش هزینه به وسیله استفاده از سلول های خورشیدی کوچکتر نیز خواهند شد و عدم احتیاج به سیستم های رهیاب نور و توانایی کار در تمامی زوایای تابشی خورشید و در تمامی فصول سال از دیگر نکات قابل تامل در باره این ساختارهاست.

احمدی اضافه کرد: هم اکنون حدود 400 گیگاوات انرژی مصرفی کشورها از انرژی خورشیدی تامین می گردد که این مقدار در سال 2017 رشد 25 درصدی داشته است.

وی با تاکید بر اینکه انرژی خورشیدی از جمله انرژی های تجدیدپذیر است که با کمترین اثرات زیست محیطی و تغییرات در نرخ فراوری قابلیت اجرا در ابعاد خرد و کلان را نیز دارد، اعلام کرد: خوشبختانه با توجه اهمیت موضوع پیشرفت ها و شتاب قابل قبولی در فراوری علم و استفاده از این منبع خدادادی در کشورمان نیز در حال اجرا است. نمونه اولیه ساخته شده در پژوهشکده فیزیک کاربردی و ستاره شناسی دانشگاه تبریز از قدم های اولیه در راستای ساختمان های سبز یا انرژی صفر نیز می باشد که امید است مورد توجه هرچه بیشتر مسولین امر قرار گیرد.

به گفته وی، این پروژه در قالب طرح های ICRP توسط مرکز مطالعات و همکاری های علمی بین المللی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری حمایت شده است و نتایج ساخت نمونه اولیه در مجله Solar Energy Materials and Solar Cells با ضریب تاثیر بالای 5 به چاپ رسیده است.

گزارش فارس حاکی است، در این پروژه، ال ناز باقرزاده، آرش نیک احتیاجی دستیار پژوهشی دانشگاه تبریز (کارشناس ارشد رشته فوتونیک)، بابک علیایی فر محقق پسا دکتری دانشگاه تبریز و پروفسور ژان میشل نونزی از دانشگاه کویینز کانادا همکاری داشته اند. همچنین رهبری گروه تحقیقاتی نیز بر عهده سهراب احمدی رئیس پژوهشکده فیزیک کاربردی و ستاره شناسی دانشگاه تبریز بوده است.

یادآور می گردد، دانشگاه تبریز در سال 1326 با تاسیس دو دانشکده ادبیات و پزشکی فعالیت خود را شروع کرد و در حال حاضر با داشتن بیش از 21 دانشکده، چندین پژوهشکده و گروه پژوهشی، قطب علمی، 800 نفر عضو هیات علمی و بیش از 24 هزار نفر دانشجو و ... یکی از دانشگاه های بین المللی، سطح یک و برتر کشور است.

60023/40/ر