پژوهشگاه برای پاسداشت آیین ها در پهنه ایران فرهنگی آماده همکاری با اکو است - مجله پیکوشو

به گزارش خبرنگاران به نقل از روابط عمومی میراث فرهنگی و گردشگری، بهروز عمرانی سرپرست پژوهشگاه که در نشست پیش همایش ملی آیین ؛ صلح ، وحدت و تنوع فرهنگی سخن می گفت با بیان این مطلب ، ایران را سرزمین پهناور با فرهنگ ها و آداب و رسوم مختلف عنوان کرد که با وجود تنوع فرهنگی در آن ،رقابت سازنده بین نظام های فکری و شیوه های متنوع زندگی ترغیب شده است.

عمرانی با بیان اینکه مظاهر فرهنگی همچون زبان ، لباس ، معماری و کیفیت برگزاری آیین ها به این تنوع فرهنگی دلالت دارند و ایران به لحاظ این تنوع فرهنگی منحصر به فرد است شرح داد: تنوع فرهنگی مورد اهتمام دیگر مراکز فرهنگی همچون یونسکو بوده و صدور بیانیه جهانی تنوع فرهنگی در سال 2001از مصادیق آن است.

او آیین ملی را آیینی دانست که گروه های متنوع در جامعه را یکپارچه می سازد و به عنوان شکلی از رفتار عمومی ، معانی اجتماعی را به نسل های بعد انتقال داده و پیوند های اجتماعی را تقویت می کند.

او آیین را به دو دسته عمده آیین و خرده آیین تقسیم کرد و افزود: آیین ها مجموعه پیچیده ای را در بردارند که اجزای مشخص آن را می توان خرده آیین تعریف کرد و تنوع فرهنگی در خرده آیین متجلی می شود.

سرپرست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، دو آیین بزرگ، ملی و مرتبط با فرهنگ دینی در ایران را که به تاسی از فرهنگ های بومی اقوام ایرانی، خرده آیین ها را شکل بخشیده اند نوروز و محرم عنوان کرد و افزود: جشن جهانی نوروز به شیوه های مختلف در جغرافیای پهناور ایران فرهنگی برگزار می شود.

به گفته عمرانی، این مراسم به عنوان مثال در منطقه آذربایجان با مراسم تکم گردانی ، خانه تکانی ، سبزه رویاندن ، شال اندازی و گستردن سفره هفت سین نوروز همراه است.

او با بیان این نکته که تنوع اقلیمی و فرهنگ بومی هر منطقه شکل های خرده آیینی خود را به وجود آورده و در نهایت معنایی واحد را انتقال می دهند شرح داد: بسیاری از محققین آیین را منبع و تولید کننده سرمایه اجتماعی تلقی می کنند که کارکرد اصلی آن ایجاد یکپارچگی ، وحدت و دوری از واگرایی است.

عمرانی اعلام نمود: به قولی آیین را می توان سرمایه فرهنگی موجود در یک جامعه دانست که ارزش های آن را درونی ساخته و عامل یکپارچگی و وفاق اجتماعی شده و در نهایت نشاط اجتماعی و حفظ وحدت ملی را در پی خواهد داشت.

او در ادامه در خصوص فعالیت های پژوهشگاه در این حوزه گفت: پژوهشگاه میراث فرهنگی وگردشگری به منظور شناسایی و پاسداشت آیین ها در پهنه ایران فرهنگی با عنایت به مفاد قانون برنامه ششم مبنی بر مستند سازی ، شناسایی میراث فرهنگی ملموس و ناملموس در حوزه ایران فرهنگی ، طی نشستی با موسسه فرهنگی اکو آمادگی خود را جهت انجام مطالعات مشترک اعلام نموده است.

او در سرانجام با اشاره به اینکه سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری با تدوین پرونده ثبت جهانی میراث ناملموس نوروز با حضور دوازده کشور و با حمایت از اجرای مراسم نوروزی در اقصا نقاط ایران ثبت این آیینها را در فهرست میراث ملی و جهانی به انجام رسانده شرح داد: البته ثبت به تنهایی در گسترش ، تعمیم ، شناخت و پاسداشت این آیینها کافی نیست و می توان با برگزاری همایش هایی همچون همایش ملی آیین صلح و تنوع فرهنگی به اثر بخشی این گونه اقدامات خواهد کرد.

کورش و زرتشت نماد گفتمان صلح پیش از اسلام در ایران

در ادامه علیرضا حسن زاده رییس پژوهشکده مردم شناسی پژوهشگاه گفت: همایشآیین ؛ صلح ، وحدت و تنوع فرهنگی 8اسفند ماه در خانه اندیشمندان بطور همزمان در تالار فردوسی و حافظ از ساعت 9:30تا 17 برگزار خواهد شد.

او با بیان اینکه مراکز متعدد دانشگاهی و پژوهشگاهی پژوهشکده مردم شناسی را در برگزاری این رویداد همراهی می کنند شرح داد: پیشتر در نشستی تخصصی پوستر همایش آیین ؛ صلح ، وحدت و تنوع فرهنگی در پژوهشگاه رونمایی شده است.

او در ادامه با بیان اینکه در ایران پیش از اسلام و پس از آن با گفتمان صلح روبرو هستیم افزود: فرهنگ و تمدن ایرانی همواره در طول تاریخ به زبان آیین با جهانیان سخن گفته است.

حسن زاده با اشاره به تقابل نگرش اهورایی و اهریمنی گفت: اهورا مزدا می گوید مرا بپرسید ، چه اگر مرا بپرسید مرا بشناسید و به دنبال من آیید و در مقابل آن اهریمن می گوید مرا نپرسید چه ،اگر مرا بپرسید مرا بشناسید و دنبال من نیایید.

او شرح داد: ذات اهورایی وجود پرسش و گفتمان را در فرهنگ ایرانی نشان می دهد.

حسن زاده با بیان اینکه چهره های برجسته مانند کورش و زرتشت نماد گفتمان صلح پیش از اسلام در ایران هستند اظهار کرد: پس از اسلام نیز چهره های ماندگاری نظیر حافظ ، مولانا و فردوسی نماد گفتمان اند.

او در ادامه یکی از ویژگی های فرهنگ ایرانی را در چند صدایی و تنوع فرهنگی آن دانست و گفت: آیین ها سرمایه های اجتماعی هستند و در صورت توجه نکردن به آنها رسوم بیگانه در فرهنگ نمود می یابند پس باید گفتمان علمی را در این جهت تقویت کنیم.