جامعه روز به روز توجه بیشتری به روان پزشکی دارد، در سطح جهانی روان پزشکی دچار بحران و آشفتگی هویت است
به گزارش مجله پیکوشو، دبیر علمی همایش روان پزشکان ایران گفت: روان پزشکی در روایت کلان دچار بحران و آشفتگی هویت در سطح جهانی است و با قوت دریافت علوم اعصاب در جهان، بیم آن می رود که روان پزشکی مجدداً در نورولوژی ادغام گردد.
به گزارش گروه اجتماعی خبرنگاران، به نقل از روابط عمومی انجمن علمی روانپزشکان ایران، امیرحسین جلالی ندوشان در مراسم افتتاحیه سی وششمین همایش سالیانه انجمن علمی روان پزشکان ایران که امروز در بیمارستان میلاد برگزار گردید، گفت: اگر ما هر دوره ای از همایش را نسبت به دوره های پیشین، متمایزتر و رو به رشد برگزار نکنیم، قطعاً کوتاهی نموده ایم. به همین دلیل کوشش نموده ایم که این برنامه بسیار متفاوت تر از همایش قبل برگزار گردد.
وی به برنامه های تخصصی این دوره اشاره نمود و گفت: در این دوره کمیته دستیاری خلاق و پر تعداد داشته ایم که بار مهمی از فعالیت های علمی و ایده پردازی همایش را برعهده گرفته اند.
دبیر علمی همایش روان پزشکان ایران تأکید کرد: همایش سال جاری عام است و تم معینی برای آن انتخاب نشده، اما به دلیل شرایط موجود، نام روان پزشکی در روز های بیم و امید برای این همایش انتخاب شده است.
وی با اشاره به اینکه روان پزشکی بر اساس آنچه که در جهان وجود دارد در کشور ما نیز آموزش داده می گردد، اضافه نمود: کوشش بر این است که آموزش ها به روزتر باشند و بخش ها را حتی الامکان توسعه دهیم و حرفی برای گفتن داشته باشیم.
جلالی ندوشان با اشاره به اینکه وضعیت جامعه ما به صورتی است که خودش یک پروژه بزرگ تحقیقاتی است، اضافه نمود:، اما با این وجود موقع اثربخشی و تبادل نظر با جامعه ما تأثیر قابل توجهی نداشتیم و به جز درمان در درون مطب ها اثری در بحران های اجتماعی از خود برجای نگذاشته ایم. در واقع هنوز بحران روان پزشکی به رسمیت شناخته نشده و درگیر آن نیستیم.
وی با اشاره به اینکه روان پزشکی به مثابه تفکر بین علوم انسانی و علوم طبیعی است، اضافه نمود: روان پزشکی حوزه ای است که نمی توان عکس مکانیک، لیزر، نانو و ارتوپدی در آن استفاده کرد بلکه باید حاصل مشاهده و اندیشه و واکاوی باشد و در واقع خلاقیت و جرات اندیشیدن در این حوزه بسیار مؤثر است و نمی توان از دل چند شعر و ضرب المثل فارسی، تئوری امروزین روان پزشکی استخراج کنیم بلکه بستریابی علم روان پزشکی در این مملکت باید بر اساس بنیان های اجتماعی، تاریخی و فرهنگی باشد. در واقع ما در مورد روان پزشکی همه چیز می گوییم و همه کار می کنیم، اما در حقیقت هیچ چیز نگفته ایم.
دبیر علمی همایش روان پزشکان ایران به توصیه ای که چندی قبل به رسانه ها نموده بود اشاره نمود و گفت: در ابتدای همایش به رسانه ها گفتیم روان پزشکی می تواند برای تنگنا های اجتماعی و مسائل جامعه، راهکار داشته باشد، اما این به آن معنی نیست که کلید جادوی گره گشایی از در بسته آسیب های اجتماعی در جیب روان پزشکان است بلکه به این معنی است که روان پزشکان در کنار علوم دیگر می توانند حضور داشته باشند و در طراحی مسائل یک بعدی به آن ها نگاه نگردد.
وی اضافه نمود: به نظر می رسد فضا آماده است و گوش شنیدن مهیاتر از زمان ها پیش برای شنیدن حرف روان پزشکی موجود در کشور مهیا است. در واقع توپ در زمین روان پزشکان است، اما کار در فضای بین رشته ای، به زبان بین رشته ای، به اخلاق بین رشته ای و به ساخت نهاد های بین رشته ای نیازمند است و نمی گردد با تکبر و با تکیه بر زبانی که فقط برای روان پزشکان قابل درک باشد، مسائل را بیان نمود.
جلالی ندوشان با اشاره به اینکه روان پزشکی در روایت کلان دچار بحران و آشفتگی هویت در سطح جهانی است، اظهار داشت: با قوت دریافت علوم اعصاب در جهان، بیم آن می رود که روان پزشکی مجدداً در نورولوژی ادغام گردد؛ اتفاقی که پیش از این نیز اتفاق افتاده بود، اما توانست راه استقلال خود را پیش بگیرد و حرکت کند.
وی اضافه نمود: ما در سال های اخیر درباره بسیاری پدیده های رایج در فضای علمی، حرفه ای و اجتماعی، کار را پیش برده ایم، اما با این حال سمینار، همایش و انتها نامه های دانشگاهی کمتر در مورد آن اتفاق افتاده است.
دبیر علمی همایش روان پزشکان ایران اظهار کرد: ما به عنوان روان پزشک ایرانی با هموطن خویش می نشینیم و در تماس و تعاملیم و اگر روان شناس ایرانی می خواهد از روح زمانه اش عقب و جداافتاده نباشد، باید تغییراتی در خود ایجاد کند و بر جامعه شناسی و روان شناسی اجتماعی و شدت تغییرات فرهنگی، اجتماعی، مالی و سیاسی تأکید کند.
جلالی ندوشان یادآور شد: در جامعه ای زندگی می کنیم که روان پزشکی باید علاوه بر مغز و ذهن به ساختار های اجتماعی که مجموعه سلامت و بیماری را امکان پذیر می نماید نیز توجه کند، زیرا روان پزشکی در این معنای اخیر به انسان و ذات آزاد و خود مشخص بخشَش وفادار است و کوشش می نماید تا از دل ملایمات و دشواری های اجتماعی، سوژه انسانی و آزادی اش را حفظ کند.
منبع: خبرگزاری دانشجو